Drawsko i Dzierżążno Wielkie

Drawsko i Dzierżążno Wielkie

Wieś nad Notecią, położona na skarpie doliny rzeki, na skraju Puszczy Noteckiej, 3 km na południe od Krzyża. Szosa Drezdenko—Wieleń oraz do Krzyża, siedziba Urzę­du Gminnego. We wsi znajduje się kilka chałup o konstrukcji szachulcowej z XIX wieku. Na wschodnim krańcu wsi, między szosą a Notecią położony jest cmentarz. W kapliczce na cmentarzu figura Chrystusa Frasobliwego ludowej ro­boty. Z krańca cmentarza, ze skarpy nadrzecznej widok doliny rzeki i Krzyża. W lasach na południe od Drawska leży kilka potężnych głazów narzutowych. Największy z nich o obwodzie 12 m leży koło leśniczówki Łężno 3,5 km od Drawska , 5 dalszych rozrzuconych jest w sąsiedztwie leśniczówki Brzoźownica ok. 5 km . Po­nadto w lasach znajduje się kilka drzew — pomników przyrody. Na skraju pól i lasu buk „Włodarz”, przy szo­sie do Chełstu, 4 km od wsi i 300 m od szosy grupy 6 dę­bów, z których najstarszy nosi imię „Patriarchy”. 3 km na wschód od Drawska położony jest Drawski Młyn wieś, osiedle przemysłowe przy linii kolejowej Poznań-Szczecin, w miejscu odgałęzienia linii do Rogoźna. Nazwa pochodzi od młyna wodnego, który tu istniał na potoku, głębokim jarem zdążającym do Noteci. Między szosą a Notecią położona jest Odlewnia Żeliwa Ciągliwego, produkująca szeroki asortyment odlewów m.in. do maszyn rolniczych. Już w XVII wieku była tu huta żelaza, która wytapiała żelazo z rudy darniowej. Na jej miejscu w 1854 r. powstała „lejarnia” żelaza, która dała początek dzisiejszej odlewni. Po wojnie zakład został poważnie rozbudowany, plany przewidują dalsze powiększenie. W sąsiednich Łaskach znajdują się duże plantacje wikliny. DZIERŻĄŻNO WIELKIE-Wieś, w paśmie wzgórz moreny czołowej, nad jez. Dzierżąźno. Szosa Wieleń—Człopa oraz lokalna do Dzierżąźna Małego. 10 km na północ od Wielenia. Nad wsią dominuje położona na przeciwległym brzegu je­ziora góra Jezierna 98 m n.p.m. . Jez. Dzierżąźno o pow. 39 ha przylega do wsi od strony wschodniej. Kąpielisko. Ośrodek kolonijny. Wieś została założona w 1593 r. przez Czarnkowskiego. Zachował się stary plan owalnicy z niecką pojezierną w środku. Kościół konstrukcji szachulcowej z XVIII wieku, obok dzwonnica z 1595 r. Wewnątrz kościoła kunsztowny świecz­nik z porcelany, późnorenesansowe: ołtarz główny i am­bona. Kilka chałup konstrukcji szachulcowej z I połowy XIX wieku. Przy szosie tablica upamiętniająca żołnierzy poległych w 1945 r. W sąsiedztwie wsi występuje węgiel brunatny na głębo­kości 45 m, warstwa jego posiada grubość 12 m. Na po­czątku bieżącego wieku był on eksploatowany. Opodal szosy od Wielenia znajdował się szyb „Maria”, który umożliwiał wydobycie metodą górniczą. Trudne warunki geologiczne uczyniły eksploatację nieekonomiczną. Zasoby jednak oceniane są jako bardzo poważne. 5 km na północ leży na wysokim brzegu doliny Człopii wieś Dzierżąźno Małe. Kościół drewniany z 1600 r., restaurowany w XVIII i XX wieku. Wewnątrz ambona barokowa z XV wieku. Wieża kryta gontem. Stara chałupa z 1823 r. We wsi kilka sta­rych drzew: dębów, lip, buków. Przy szosie do Dzierżąźna Wielkiego okazały jawor — pomnik przyrody o obwo­dzie 490 cm. Za wsią, na wschodniej stronie, za doliną Człopii wznosi się szczyt Zajęczej Góry 124 m n.p.m. . 4 km na południowy wschód od Dzierżąźna Wielkiego wieś Kocień Wielki, przy szosie Trzcianka—Wieleń. Jest to dawna wieś olęderska. Z XIX wieku pochodzi kościół o konstrukcji szkieletowej. We wsi zachowało się kilka chałup z napisami fundacyjnymi, dalami budowy, nazwi­skami cieśli i właścicieli z XVIII i XIX wieku.KACZORY-Wieś, 10 km na wschód od Piły, przy linii kolejowej do Bydgoszczy. Położona na skraju Gór Rzadkowskich, w są­siedztwie jez. Kopcze, na skraju dużych lasów. Wieś posiada charakter miejscowości letniskowej. Od pół­nocy do wsi przylega jez. Kopcze. Jezioro to — o pow. 43 ha — dzięki niezmiernie wydłużonemu kształtowi do złudzenia przypomina rzekę. Przy Kaczorach nad jezio­rem położone jest kąpielisko oraz nieduży ośrodek zakła­dowych domków kempingowych. 3 km na południe od Kaczor leży wieś Morzewo. Za wsią, na krawędzi doliny Noteci, na stoku tzw. Wzgórz Morze-wskich znajduje się miejsce, gdzie 7 listopada 1939 r. Niemcy zamordowali 42 mieszkańców powiatu chodzieskiego. Na miejscu kaźni skromny pomnik. Z krawędzi Wzgórz Morzewskich rozciągają się rozległe i piękne wi­doki na dolinę Noteci. PKP — stacja kolejowa na linii Piła—Bydgoszcz. PKS — przystanek, m.in. linie do Chodzieży i Piły. Możliwość wynajęcia kwater prywatnych. Restauracja „Pod Kaczorkiem”, tel. 62, kat. III, 110 miejsc. Kąpielisko strzeżone nad jez. Kopcze.KRZYŻ-Miasto na skraju Kotliny Gorzowskiej, nieopodal ujścia Drawy do Noteci. Znaczny węzeł kolejowy, linie Poznań— —Szczecin, Gorzów—Piła oraz do Wałcza, Skwierzyny i Rogoźna. Szosa Trzcianka—Drezdenko. Port na Noteci. 5200 mieszkańców. Krzyż jest najmłodszym miastem woj. pilskiego. Status prawny miasta otrzymał w 1936 r. Powstanie, nazwę 1 roz­wój zawdzięcza węzłowi kolejowemu. Pierwszą linię zbu­dowano w 1848 r. Poznań—Szczecin , następną w 1851 r. z Berlina do Bydgoszczy. W marcu 1919 r. po zakończeniu walk Powstania Wielko­polskiego w Krzyżu rozpoczęły się rokowania między wła­dzami polskimi i niemieckimi oraz aliancką Misją Między­sojusznicza, przeniesione następnie do Poznania. Dziś pra­wie połowę mieszkańców stanowią kolejarze. Przemysł re­prezentuje betoniarnia oraz fabryka mebli. 2 km od miasta nad jez. Łokacz 55 ha położony jest ośrodek kempingowy kąpielisko strzeżone, wypożyczalnia kajaków oraz domki kempingowe . Na południe od miasta rozciąga sio. dolina Noteci. Od pół­nocy zalegają duże obszary leśne, porastające w dalszej części wzgórza, stanowiące krawędź doliny. Krawędź ta od strony wschodniej jest dość znacznie oddalona od mia­sta i mniej wyraźna, natomiast za Drawą, od zachodu sta­nowi ją pasmo wyraźnie zaakcentowanych wzgórz. Dużo uroku posiada Drawa płynąca w głębokiej dolinie. Wzdłuż Drawy i Noteci poniżej Krzyża biegły umocnienia Wału Pomorskiego. Widoczne są ich ślady w postaci wysadzo­nych w powietrze bunkrów.

Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.