Pobrzeże Warmińskie

Pobrzeże Warmińskie

Obszar Pobrzeża Warmińskiego został ujęty w grani cach podanych przez Kondrackiego (1962), mimo że najnowsza praca tegoż autora (1965) zawiera podział na mniejsze jednostki regionalne. A zatem do Pobrzeża Warmińskiego włączono Wzniesienia Elbląskie, Nizinę Warmińską oraz Wzniesienia Górowskie. Wzniesienia Elbląskie wypiętrzają się na obszarze morenowym do 198 m n.p.m., opadając stromymi krawędziami ku Żuławom Wiślanym. Znaczna wysokość względna całego terenu spowodowała silne ich rozcięcie przez malowniczo położone wąwozy. Należy również wspomnieć o Białej Górze znajdującej się w pobliżu rozwidlenia się Wisły na Nogat i Leniwkę. Wzniesienia te są położone w okolicy z pięknym punktem widokowym na panoramę Wisły i Nogatu. Stoki tych wzniesień są pokryte roślinnością stepową, która jako zabytek, powinna podlegać ochronie rezerwatowej. Na Wzniesieniach Elbląskich za chowały się jeszcze lasy mieszane — przeważnie bukowe z domieszką dębu. Na północnych krańcach wysoczyzny położony jest Frombork, ze średniowieczną katedrą, gdzie przez długie lata mieszkał i pracował Kopernik. Wzniesienie Górowskie obejmują wały moren czołowych. Najwyższym wzniesieniem jest tu Góra Zamkowa (216 m n.p.m.). Obszar ten jest silnie pofałdowany, z licznymi wąwozami, na krawędziach których widzimy moc no zarysowującą się erozję. Jeden z najpiękniejszych to głęboko wcięty wąwóz położony w dolinie rzeki Wałszy pod Pieniężnem.Na Pobrzeżu Warmińskim zachowały się jeszcze frag menty pierwotnej przyrody, chronione w utworzonych rezerwatach. Rezerwat leśny „Kruki Pasłęckie” o pow. 9,23 ha, Leśnictwo Kruki, Nadleśnictwo Młynary, gromada Rogajny, powiat pasłęcki, województwo olsztyńskie. Rezerwat utworzono w celu zachowania lasu liściaste go o charakterze naturalnym, z pojedynczymi pomnikowymi dębami. Obszar rezerwatu jest pokryty lasem liściastym różnowiekowym. W pierwszym rzędzie zwracają uwagę dęby w wieku ponad 250 lat. Wyróżniają się one w tym zespole potężnymi rozmiarami, gdyż przeciętny obwód na wysokości piersi wynosi 2 m, przy wysokości ponad 30 m. Pozostałymi gatunkami drzew składającymi się na drzewostan jest lipa drobnolistna z domieszką graba w wieku około 80 lat. W rezerwacie badanym z punktu widzenia botanicznego wyróżniono zespół lasu grondowego, gdzie występuje znaczna liczba roślin — ponad 50 gatunków. Wśród nich charakterystyczne są: gwiazdnica wielkokwiatowa, kuklik pospolity, poda grycznik pospolity, dzwonek pokrzywolistny, kostrzewa olbrzymia, gajowiec żółty, marzanka wonna, prosownica rozpierzchła, fiołek leśny, wierzbownica górska, jaskier kosmaty.Rezerwat leśny „Lenki” o pow. 10,23 ha, Leśnictwo Stępniewo, Nadleśnictwo Młynary, gromada Stegny, powiat pasłęcki, województwo olsztyńskie. Rezerwat utworzono dla zachowania fragmentu drzewostanu modrzewiowego oraz głębokiego jaru o stromych ścianach, porosłego lasem liściastym. Północno zachodnią część rezerwatu, o pow. 2,92 ha, porasta drzewostan modrzewiowy z modrzewiem europejskim w wieku około 140—150 lat. Poszczególne drzewa mają wyso kość 36—47 m, przy obwodzie na wysokości piersi 250— 320 cm. Pozostała powierzchnia 7,31 ha jest pokryta la sem liściastym. W jego składzie jako dominujący gatunek występuje buk zwyczajny z domieszką wiązu górskiego,, jesionu wyniosłego, klonu zwyczajnego, lipy drobnolistnej, graba i modrzewia europejskiego. Z roślin zielnych występuje tu znaczna liczba gatunków, jak za wilec gajowy, fiołek leśny, gajowiec żółty, narecznicasnicza, podagrycznik pospolity, czworolist pospolity, wrbownica górska, jaskier kosmaty, sałatnik leśny, przylaszczka pospolita, gwiazdnica gajowa, gwiazdnica wielkokwiatowa, czyściec leśny, marzanka wonna, skrzyp leśny, wietlica samicza.R e z e r w a t leśny „Buki” o pow. 5,92 ha, położony na Mierzei Wiślanej, Leśnictwo Mierzeja, Nadleśnictwo Stegna, osiedle Krynica Morska, powiat elbląski, województwo gdańskie. Rezerwat utworzono w celu zachowania naturalnego środowiska buka na Mierzei Wiślanej. Teren rezerwatu jest pokryty lasem mieszanym, w wieku około 120 lat, o składzie: buk 30%, olsza czarna 30%, świerk 20%, sos na 20%. W podszyciu spotykamy tu: jarząb pospolity, kruszynę, brzozę brodawkowata i brzozę omszoną. W ru nie występują szczawik zajęczy, konwalijka dwulistna, kokoryczka wielkokwiatowa, zawilec gajowy, kosmatka owłosiona, śmiałek pogięty, borówka czarna, gwiazdnica wielkokwiatowa, orlica pospolita oraz liczne gatunki mchów. Z roślin chronionych rośnie bluszcz pospolity.Rezerwat, leśny „Buki na Wzgórzach Elbląskich” o pow. 92,12 ha, Leśnictwo Górki, Nadleśnictwo Kadyny, gromada Łęcze, powiat elbląski, województwo gdańskie. Rezerwat został utworzony w celu zachowania fragmentu buczyny pomorskiej oraz zespołu grondu świeże go i wilgotnego z czosnkiem niedźwiedzim i żebrowcem górskim. Rezerwat obejmuje pagórkowaty teren morenowy o bardzo stromych zboczach, pociętych licznymi wąwozami, na dnie których przepływają strumyki. Pagórki morenowe porasta wyjątkowo ładny zespół buczyny po morskiej w wieku około 100 lat. Buki dorastają do 25 m wysokości, a w niektórych partiach osiągają wysokość ponad 30 m. W runie występuje perłówka jednokwialowa, kostrzewa owcza, marzanka wonna i inne. Obok ze połubuczyny pomorskiej występuje tu również las mieszany, złożony z dębu szypułkowego ze znacznym udziałem buka i wiązu górskiego. Pojedynczo spotykamy świerk i olszę czarną. Na znacznej powierzchni rezerwa tu występują podrosty graba i buka. W podszyciu występuje licznie: leszczyna, wiciokrzew suchodrzew i wawrzynek wilczełyko. W runie najczęściej spotykamy: przełącznik górski, marzankę wonną, bluszcz pospolity, narecznicę samczą, buławnik wielkokwiatowy, czosnek niedźwiedzi, tojad dzióbaty, kokorycz pustą, kokorycz pełną, kopytnik pospolity i inne.

Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.