SKIERNIEWICE

SKIERNIEWICE

Skierniewice są miastem wojewódzkim będącym centrum administracyjnym regionu, ważnym ośrodkiem przemysłowym, naukowo-badawczym, kulturalnym, oświatowym, handlowo-usługowym oraz węzłem komunikacyjnym, kolejowym i drogowym. Zajmują obszar ok. 600 ha i liczą 33 000 mieszkańców.Skierniewice leżą na pd. skraju urodzajnej Równiny Łowicko-Błońskiej stanowiącej część większego regionu fizyczno-geograficznego — Niziny Srodkowomazowieckiej. Przez miasto przepływa rzeka Skierniewka (Łupią) będąca prawym dopływem Bzury. Stolica województwa położona jest na wysokości 128,6 m n.p.m. w połowie drogi pomiędzy Warszawą i Łodzią.
Skierniewice wraz z okolicami w czasie okupacji hitlerowskiej stanowiły jeden z najważniejszych ośrodków działalności konspiracyjnej na Mazowszu. Rozpoczęła ją w październiku 1939 organizacja Służba Zwycięstwu Polski (SZP). W następnych latach miały miejsce liczne akcje propagandowe, sabotażowe i dywersyjne. Prowadzono również działalność szkoleniową i wywiadowczą oraz tajne nauczanie. Udzielono pomocy i schronienia kilkudziesięciu tysiącom uchodźców i wysiedlonym oraz jeńcom wojennym. Na miejskich i podmiejskich cmentarzach spoczywają prochy ok. 10 tys. poległych i pomordowanych w latach 1939—45.
Skierniewice uważane są za stolicą polskiego ogrodnictwa i warzywnictwa. Spośród 10 placówek naukowo-badawczych zajmujących się rolnictwem, największe znaczenie w województwie mają skierniewickie instytuty: Sadownictwa i Kwiaciarstwa oraz Warzywnictwa mające zakłady doświadczalne w różnych częściach kraju, również w okolicy miasta. Instytuty mają osiągnięcia naukowe światowej rangi, służą producentom owoców i warzyw w całym kraju.
Instytuty w Skierniewicach zostały odznaczone orderem Sztandaru Pracy I Klasy.
Skierniewice są dużym ośrodkiem przemysłowym o zróżnicowanym profilu produkcji. Z ponad stu różnego typu i wielkości zakładów, przedsiębiorstw, wytwórni oraz przetwórni wymienić należy zwłaszcza zakłady urządzeń odpylających i wentylacyjnych, odlewniczych, materiałów magnetycznych i transformatorów radiowych. Ponadto w mieście są m. in.: nowoczesna proszkownia mleka, huta szkła, mleczarnia i pieczarkarnia. Wartość produkcji globalnej przemysłu wynosi w skali rocznej jedną czwartą wartości produkcji przemysłowej woj. skierniewickiego. Dobrze rozwinięta jest spółdzielczość, mająca w regionie duże i chlubne tradycje podobnie jak i usługi. Rozwijający się nadal przemysł skierniewicki nie stwarza zagrożeń dla środowiska naturalnego.

Skierniewice są miastem o atrakcyjnych pod względem turystycznym okolicach. Z miastem graniczy od strony pn.-wsch. Puszcza Bolimowska, największy i najciekawszy kompleks leśny w województwie. Dojazd autobusem miejskim podobnie jak i nad rzekę Rawkę, malowniczą, zasobną w ryby, nadającą się do bezpiecznej kąpieli i spływów kajakowych. Od pd. i pd. zach. krajobraz okolic Skierniewic urozmaicają pagórki i wzgórza morenowe Wysoczyzny Rawskiej, zimą nadające się na wycieczki narciarskie.
Dogodna komunikacja ułatwia poznanie podmiejskich okolic, licznych zabytków, rezerwatów i osobliwości przyrody oraz niedalekich miejscowości związanych z wybitnymi twórcami kultury narodowej. W Lipcach i okolicy przebywał i tworzył Władysław Reymont, w Kuklówce malował i zmarł Józef Chełmoński.
W promieniu 25—40 km od Skierniewic położone są pozostałe, godne odwiedzenia miasta: Łowicz z licznymi pamiątkami przeszłości, Sochaczew, z którym sąsiaduje Żelazowa Wola, Rawa Mazowiecka, Mszczonów, Brzeziny, Biała Rawska i Żyrardów.

Skierniewice leżą na ciekawym, powstałym w 1. 1980—84 szlaku znakowanym (zn. zielone) prowadzącym z Radziejowic do Rochny k. Brzezin. Szlak długości 97 km wiedzie m. in. przez Puszczę Bolimowską, Skierniewice, rez. przyrody „Bażantarnia” i „Bukowiec” w malowniczą dolinę Mrogi. Interesująca trasa (zn. żółte) prowadzi z Łowicza, przez Arkadię, Nieborów (zabytki najwyższej klasy), Puszczę Bolimowską, dolinę Rawki, Wysoczyz-nę Rawską do Rawy Mazowieckiej i Boguszyc. Długość szlaku wynosi 75 km.

Skierniewice wywodzą swą nazwę prawdopodobnie od kwiczołów, niewielkich (do 25 cm) ptaków z rodziny drozdów, o charakterystycznym upierzeniu brązowym i popielatym, donośnie skwierczących. Ptaki te, jak pisał w 1883 heraldyk, archeolog, numizmatyk i pionier inwentaryzacji zabytków w kraju, Kazimierz Stronczyński, wyjątkowo licznie gnieździły się w lasach otaczających Skierniewice. Ptaki ze względu na specyficzny zapach mięsa stanowiły przysmak i były masowo wyłapywane. Obecnie kwiczoły występują nielicznie, m. in. w dolinie Rawki w pobliżu miasta.
Według Kazimierza Rymuta autora książki „Nazwy miast Polski” (Wydawnictwo Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, Wrocław 1980), nazwa Skierniewice pochodzi od nazwy osobowej Skwirz-nia. Uproszczenie fonetyczne dokonane w XVII w., zdaniem autora spowodowało powstanie nazwy w dzisiejszym brzmieniu.
Skierniewice mają herb związany z założycielami miasta — prymasami. Używany od XVI w. na pieczęci miejskiej, domach i sprzętach. Przedstawia na niebieskim tle duży krzyż i trzy mniejsze lilie — godło arcybiskupstwa gnieźnieńskiego. Linia w środkowej części herbu, pod krzyżem, symbolizuje rzekę Skierniewkę, nad którą leży miasto.

Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.