Sochaczew i Rochna

Sochaczew i Rochna

Miasto 34 700 mieszkańców na Równinie Łowic-ko-Błońskiej, nad Bzurą. Węzeł kolejowy i drogowy. Przemysł chemiczny i materiałów budowlanych.
Jeden z najstarszych grodów mazowieckich. Powstanie miasta łączy się z osadą targową istniejącą w XII w. W I poł. XIII w. siedziba kasztelanii. Prawa miejskie chełmińskie przed 1368. W 1377 ogłoszone zostały w Sochaczewie statuty mazowieckie będące postępowym aktem prawnym.
Miasto było wówczas stolicą ziemi sochaczewskiej w odrębnym Księstwie Rawskim. W XV i XVI w. największy rozwój Sochaczewa. Istniało kilkanaście cechów. Szczególnie znani byli sukiennicy. W XVII w. na skutek wojen i klęsk żywiołowych nastąpił upadek miasta. Ożywienie gospodarcze w XIX w. W czasie I wojny światowej Sochaczew przez 8 miesięcy znajdował się na linii frontu. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 nastąpił stopniowy rozwój miasta. W 1939 Sochaczew wraz z okolicami znalazł się w centrum bitwy nad Bzurą. Na miejskich cmentarzach spoczywa ponad 4000 poległych wówczas żołnierzy armii ,,Poznań” i „Pomorze”. Podczas okupacji liczne akcje organizacji konspiracyjnych. W listopadzie 1939 miała tu miejsce jedna z pierwszych akcji podziemia na Mazowszu. Zabudowa miasta uległa zniszczeniu w 45% W Polsce Ludowej rozwinął się przemysł, wybudowane zostały osiedla mieszkaniowe – „Polna” i „Warszawska”. W 1977 do Sochaczewa przyłączony został Chodaków z fabryką włókien chemicznych, jednym z największych producentów jedwabiu wiskozowego. W 1979 uruchomiono miejską komunikację autobusową. Miejscowa Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia szkoli zawodowych muzyków. Istnieje orkiestra symfoniczna.
Najstarszą pamiątkę przeszłości stanowią ruiny gotyckiego zamku książąt mazowieckich z XIV w.
na skarpie prawego brzegu Bzury. Na obszernym
rynku pl. Kościuszki ratusz z 1918 na fundamentach z 1 poł. XIX w., mieszczący Muzeum Ziemi Sochaczewskiej z wieloma cennymi pamiątkami zwłaszcza z 1939. Kościół wybudowany w 1. 1960- 64 wg projektu arch. Mieczysława Gliszczyńskiego,

na miejscu zniszczonej świątyni dominikanów, reprezentuje oryginalną architekturą. Wewnątrz piękne witraże. Na pobliskim skwerze obelisk wzniesiony w 1961 ku czci F. Chopina. U zbiegu ul. Warszawskiej i 1 Maja klasycystyczne jatki z 1 pol. XIX w. Z tego samego okresu pochodzi d. zajazd obecnie dom mieszkalny przy ul. Warszawskiej 31. Na skarpie nadrzecznej dom z poł. XIX w. Wiele nagrobków z XIX w. znajduje się na cmentarzu przy ul. Traugutta, tamże klasycy-styczna kaplica Tomickich z 1 poł. XIX w. Ponadto pomniki w kwaterach żołnierzy polskich poległych w 1939 i żołnierzy radzieckich, którzy zginęli podczas wyzwalania miasta 16 i 17 I 1945 oraz tablica upamiętniająca 66 obywateli ziemi sochaczew-skiej, którzy ponieśli śmierć w 1. 1918-20. Godna uwagi jest tablica przy ul. Warszawskiej na miejscu kościoła i klasztoru Benedyktynów na ślady tych budowli natrafiono w 1980, w którym w 1138 wg przekazów zmarł Bolesław Krzywousty. W pobliżu stacji kolejowej w otoczeniu parku krajobrazowego dwór z końca XVIII w., stąd w 1944 hitlerowski generał Erich von dem Bach dowodził akcjami przeciwko powstańczej Warszawie. W kilku punktach miasta tablice upamiętniające walkę i męczeństwo mieszkańców Sochaczewa. W szkołach podstawowych nr 2, 4 i 7 i w Zespołach Szkół Zawodowych 1 i 2 znajdują się Izby Pamięci Narodowej. W dzielnicy Trojanów kościół późnobaro-kowy z 1783 i cmentarz wojenny ok. 3700 żołnierzy armii „Poznań” i „Pomorze” poległych w 1939, na nim pomnik odsłonięty w 30 rocznicę bitwy nad Bzurą.ROCHNA -Popularny ośrodek wypoczynku świątecznego nad Mrogą, w okolicy o dużych walorach przyrodniczych, krajobrazowych i rekreacyjnych. Miejsce rozpoczęcia lub zakończenia wędrówek atrakcyjnym szlakiem Rochna-Radziejowice znaki zielone.
Po II wojnie światowej, nad Mrogą, w najbardziej atrakcyjnej okolicy, powstał ośrodek wypoczynku szczególnie popularny wśród mieszkańców Łodzi, Brzezin i Koluszek. Ze spiętrzenia rzeki utworzony został zalew o powierzchni ok. 5 ha. W otoczeniu las liściasty o bogatym podszyciu i runie. Wśród starego drzewostanu ok. 30 dębów pomników przyrody największe skupisko koło ośrodka i lipy drobnolistne. Urozmaiceniem krajobrazu są wąwozy, parowy i liczne głazy narzutowe. Mroga wyróżnia się malowniczością, czystą wodą, szybkim nurtem, ostrymi meandrami oraz zalesionymi, często stromymi brzegami. W dolinie i na zboczach rosną stare olchy, brzozy, skupiska leszczyny i tarniny. Wzdłuż rzeki, po obu stronach prowadzą ścieżki turystyczne. Wiele stosownych miejsc do cichego wypoczynku i wędkowania. Z Rochny najbardziej atrakcyjny odcinek pod względem widokowym i przyrodniczym prowadzi do Rogowa 8 km przez Strzemboszewice liczne okazy sosny czarnej, drzewa unikalnego w kraju i Chrapy, gdzie następuje przełom rzeki.

Dom Wycieczkowy, domki campingowe, pole namiotowe, zalew, letni basen kąpielowy, plaża, place do gier i zabaw, świetlica, parking. Wypożyczalnia sprzętu sportowego i turystycznego zimą również narciarskiego. Czasowe wystawy malarskie.
Ośrodek Sportu i Rekreacji, czynny cały rok. Restauracja „Fregata”, bufet sezonowy.ROGÓW-Wieś przy linii kolejowej Warszawa-Koluszki. Ośrodek naukowy udostępniony do zwiedzania. Węzeł komunikacyjny. Początkowa stacja kolejki wąskotorowej do Białej Rawskiej 49 km. Siedziba Urzędu Gminy.

Miejscowość istniała w XIV w. Rozwój w 2 poł. XIX w. w wyniku uruchomienia kolei warszawsko-wiedeńskiej. Rogów wraz z pobliskimi wsiami związany był z pobytem i pracą Władysława Reymonta, wówczas kolejarza. Jego młodzieńcza kilkuletnia miłość do Stefanii Kluge, żony naczelnika miejscowej stacji wywarła wpływ na twórczość pisarza. W listopadzie 1906 bojowcy PPS dowodzeni przez Józefa Mireckiego – „Montwlłła” dokonali udanej akcji na pociąg, rekwirując przewożone pieniądze na potrzeby organizacji. W 1919-23 powstała w Rogowie placówka naukowo-dydaktyczna warszawskiej SGGW. Utworzone zostało w 1925 arboretum i rezerwaty przyrody. 5 X 1942 hitlerowcy powiesili 5 więźniów przywiezionych ze Skierniewic tablica pamiątkowa. W styczniu 1944 grupa dywersyjna AK wysadziła pociąg niemiecki.
W 1945 reaktywowana została placówka naukowa SGGW. Prowadzone są prace naukowo-badawcze z zakresu gospodarki leśnej i zajęcia dydaktyczne dla studentów również dla obcokrajowców. Ponadto działalność gospodarczo-produkcyjna. Oprócz pracowni naukowych i sal wykładowych jest internat i pracowniczy ośrodek rekreacyjny. Powierzchnia lasów doświadczalnych wynosi 3700 ha. Przeważa drzewostan sosnowy z domieszką dębu i grabu.
Turyści zwiedzać mogą największe w Polsce arboretum, alpinarium oraz zasobne Muzeum Lasu i Drewna. Arboretum zostało założone w 1925 przez prof. Edwarda Chodzickiego. Powiększone i wzbogacone po II wojnie światowej. Na powierzchni 40 ha zobaczyć można ponad 2000 odmian drzew i krzewów z różnych kontynentów. Dla wielu gatunków jest to pierwsza próba uprawy w Polsce. Szczególną uwagę zwracają różnorodne drzewa iglaste, klony oraz wspaniałe rododendrony. W alpinarium utworzonym w 1958 z inicjatywy inż. Henryka Edera zajmującym wraz z parkiem dendrologicznym powierzchnię 7,7 ha zgromadzono setki gatunków roślin górskich, wodnych, błotnych oraz chronionych. Wśród osobliwości samozapalający się krzak gorejący. Muzeum Lasu i Drewna zajmuje 350 m2 i obejmuje 9 działów. Do najciekawszych należą: dział zoologii leśnej i łowiectwa zbiory ptaków, ssaków, płazów i gadów, entomologii leśnej bogata kolekcja owadów i botaniki leśnej szyszki, zielniki.
W Rogowie i okolicy znajdują się liczne pojedyncze osobliwości przyrody, wspaniałe okazy buków, klonów, dębów i lip oraz potężne głazy narzutowe polodowcowe. Największy z nich ma 10 m w obwodzie.

Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.