Wycieczki podmiejskie

Wycieczki podmiejskie

Na Karczówkę. Do Karczówki dochodzimy przez park miejski, a na­stępnie ul. Karczówkowską. Odległość od śródmieścia wynosi 2,5 km. Góra Karczówka jest uważana za perłę krajobrazu okolic Kielc.
Wzniesiona do 3I9mnpm. jest jednym z najlepszych punktów wido­kowych w okolicy. Najrozleglejszą perspektywę mamy od wsch., gdzie wzrok gubi się w omglonych ciemnych grzbietach Łysogór. Od pd. i wsch. leży dolina rz. Silnicy, a za nią Góry Dymińsko-Posłowickie ze znisz­czonym lasem na Telegrafie i skocznią narciarską na Biesaku.
U stóp Karczówki rozłożyło się osiedle Czarnów, dalej zaś ku pn. widać Niewachlów, Kostomłoty i Miedzianą Górę. Na horyzoncie — ciemny płat lasów samsonowskich i tumlińskich oraz masyw Wzgórz Oblę-gorskich.
Znaczną część góry Karczówki okrywa przerzedzony już mocno las sosnowy oraz liściaste młodniki. Jest on rezerwatem.
Szczyt wzniesienia zajmują zabytkowe budowle kościoła i klasztoru pobernardyńskiego z 1 poł. XVII w. (1628 r.). Zabudowania klasztoru ujęte są w czworobok z przysadzistymi basztami w narożnikach od strony miasta. Do kościoła wchodzi się przez stylowy taras kamienny z piaskowca. Nad budowlą góruje okazała wieża z barokowym hełmem, pokrytym miedzianą blachą, pięknie spatynowaną. Nad portalem wid­nieją litery: A.M.D.G. (Ad Mariorem Dei Gloriam). Ciosowe obramo­wania wejścia zdobi herb Ostoja, a w przedsionku widać wyrytą datę 1628.
Z prawej strony jest wejście do kaplicy urządzonej w dolnej części wieży. Tutaj w ołtarzu znajduje się legendarny posąg św. Barbary, pa­tronki górników, wykuty w bryle galeny (rudy ołowiu). Na marmurowej tablicy z początku XIX w. wypisano w szesnastu wierszach dzieje tej rzeźby, a na kartonie w ramce czytamy legendę o górniku Mali, który w sąsiedniej Górze Machnowskiej miał wydobyć trzy duże bryły ołowiu ok. 1646 r. Z jednej z nich wykonano posąg św. Barbary.
Wg starych pamiętników górnicy kieleccy z dawna obchodzili swe święto w dniu 4 grudnia.
W korytarzu wisi portret fundatora kościoła i klasztoru, bpa Marcina Szyszkowskiego oraz obraz przedstawiający Szwedów na Karczówce w 1655 r. Wewnątrz kościoła jest marmurowy wielki ołtarz w stylu renesansowym.
Kościół i klasztor są zbudowane na wapiennych skałach okresu de-wońskiego. Ich wychodnie widać dobrze od strony miasta oraz pod murami od pd.
Jeśli spojrzymy ze szczytu Karczówki w dół, ku pd., to zauważymy tutaj szeregi jakby rowów, biegnących dość regularnie. Są to ślady daw­nych robót górniczych w poszukiwaniu galeny, prowadzonych wzdłuż linii uskokowych. Górnicy nazwali je trafnie „szparami”.
Za murem otaczającym kościół od strony pn.-zach. znajduje się ka­mienny krzyż z datą 1863, postawiony w okresie międzywojennym na mogile powstańców poległych w okolicy.
Z Karczówki znakowany szlak prowadzi przez Brusznię, Białogon i Słowik do Chęcin.Na Kadzielnię. Za tzw. rogatką krakowską w pd. części miasta wznosi się wapienne wzgórze zwane Kadzielnią. Tutaj jest nieczynny już wielki kamieniołom wapienia i wapienniki. W opuszczonym kamieniołomie widać różne rodzaje wapieni dewońskich, łupków i margli. Występują w nich liczne skamieliny, jak: ślimaki, głowonogi, korale. Mamy tu również dobrze zaznaczone zjawiska krasowe (zjawiska powstające w wy­niku działania wody na podłoże wapienne). Na środkowym najwyższym cyplu skalnym, stanowiącym dziś rezerwat przyrody nieożywionej, o po­wierzchni 0,60 ha zachowała się obszerna jaskinia, z której pochodzą piękne okazy stalaktytów i kości zwierząt plejstoceńskich, znajdujące się obecnie w zbiorach Muzeum Świętokrzyskiego w Kielcach.
Po zaprzestaniu eksploatacji wapienia rozpoczęto tutaj prace nad organizacją przyszłego parku kultury.
Do Śluchowic. Śluchowicki kamieniołom wapienia znajduje się w po­bliżu st. kol. Kielce-Herbskie. W toku robót doszło tu do odsłonięcia ściany skalnej kilkudziesięciu metrów wysokości. Ściana okazała się

poprzecznym przekrojem fałdowania. Widać tu rzadki wypadek prze­kroju przewróconej fałdy, a także obrazy bardzo złożonych przejawów potrzaskanych, zupełnie odwróconych fałdzików itp. form tektonicz­nych. Dla tych wartości naukowych, rzucających światło na budowę geologiczną krainy, utworzono z części kamieniołomu rezerwat skalny im. Jana Czarnockiego, znanego geologa polskiego, badacza Gór Święto­krzyskich, z pochodzenia kielczanina.
Do Słowika. Jest to jeden z piękniejszych zakątków w okolicy Kielc położony w przełomie rz. Bobrzy przez Pasmo Posłowicko-Zgórskie. Zbocza przełomu porasta las mieszany. Słowik stanowi punkt wyjściowy dla wycieczek zdążających w okolicę Chęcin. Kto nie chce odbyć wę­drówki z Kielc pieszo (8 km), może skorzystać z kolei lub autobusów, które mają tu swój przystanek.
Do Górek Szczukowskich. Wieś leży w dolinie rz. Bobrzy, u podnóża wapiennych wzgórz, częściowo zalesionych, tuż przy torze kolei Kielce—Częstochowa (przystanek). Jest tu wiele śladów po dawnych kopalniach rudy ołowiu. Obecnie wieś stanowi cel podmiejskich wycieczek miesz­kańców Kielc. W pobliżu przystanku znajduje się kamień, położony tu na pamiątkę wysadzenia pociągu hitlerowskiego z amunicją artyleryjską w nocy z 11 na 12 sierpnia 1944 r., przez partyzantów AL z II Brygady „Świt” pod dowództwem „Orkana” — Tadeusza Łęckiego.
Z Górek Szczukowskich można urządzić ciekawe wycieczki do Pod­zamcza Piekoszowskiego i Pietraszek.
Wycieczki podmiejskie do Masłowa, na Telegraf, do Białogonu i Su-kowa opisano przy poszczególnych szlakach turystycznych.

Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.