Przez Puszczę przechodzą dwa znakowane szlaki turystyczne: Łowicz-Boguszyce znaki żółte i Radziejowice-Rochna znaki zielone. Skierniewice należą do nielicznych miast wojewódzkich w Polsce graniczących z dużymi lasami. Od strony pn. sąsiadują z Puszczą Bolimowską. Zajmuje ona 10 000 ha powierzchni pomiędzy stolicą województwa i Radziwiłłowem, od pd. Nieborowem, Bolimowem i Wolą Szydłowiecką, od pn. Puszcza przedzielona jest rzeką Rawką, która wraz z doliną i prawobrzeżnymi dopływami tworzy rez. przyrody w 1984 sprowadzono bobry. Puszcza Bolimowska tworzy zwarty kompleks leśny. Przeważa w nim zdecydowanie drzewostan sosnowy. Urozmaicenie stanowią występujące na niewielkich powierzchniach dęby, brzozy, olchy, graby i świerki. Najstarsze okazy przetrwały na pn. obrzeżu lasów oraz w dolinach rzecznych. Ciekawe elementy krajobrazu tworzą śródleśne strumienie i uroczyska. W bogatym runie jagody i borówki. Wśród zwierzyny spotkać można rzadkie obecnie daniele, ponadto jelenie, łosie i sarny. Zachowały się liczne siedliska ptaków śpiewających, głównie nad Rawką. W Puszczy Bolimowskiej i dolinie środkowej Rawki powstaje park krajobrazowy. W pobliżu śródleśnej wsi Grabie znajduje się utworzony w 1980 rez. „Kopanichy”. Na powierzchni ponad 42,5 ha rosną tam cenne okazy drzew naturalnego pochodzenia.
Puszcza Bolimowska była terenem wczesnego osadnictwa, książęcych i królewskich łowów, miejscem wielu historycznych wydarzeń, bitew i potyczek, zwłaszcza podczas powstań narodowych i wojen światowych. Miały tu miejsce bitwy np. stoczona przez oddział GL w sierpniu 1943 pod Zabudziska-mi, zrzuty broni, konspiracyjne ćwiczenia. W lesie między Budami Grabskimi i Ziemiarami oraz w leśniczówce Ruda były tajne radiostacje AK. Koło leśniczówki Ruda i w Grabiach zachowały się grodziska średniowieczne, w różnych częściach Puszczy i na jej obrzeżach zobaczyć można cmentarze i mogiły z obu wojen światowych, dobrze zachowane okopy, ślady bunkrów i fortyfikacji polowych. W Mogiłach znajduje się grób – pomnik powstańców z 1863 oraz cmentarz mauzoleum ofiar ataków gazowych podczas I wojny światowej. W Budach Grabskich znajduje się Leśna Galeria Sztuki Jana Graczyka.

W dolinę Rawki.
Kamion – dolina Rawki – Miedniewice – Rawka stacja kolejowa, ok. 10 km, w części leśnej znaki żółte.
Trasa prowadzi przez malowniczą dolinę Rawki, która jest największym 95 km dopływem Bzury. Rzeka, ze względu na swoje walory krajobrazowe, faunistyczne i florystyczne oraz stan czystości, na całej swojej długości, od źródeł do ujścia, w 1983 została uznana za rez. przyrody. W pobliżu Ka-miona, wsi letniskowej, rzeka tworzy urokliwe zakola, płynie wśród dorodnych lasów. Brzegi Rawki są łatwo dostępne, jest wiele stosownych miejsc do kąpieli, wędkowania i na biwaki. 28 VI 1410 koło wsi Kamion stacjonowało rycerstwo małopolskie udające się z królem Władysławem Jagiełłą pod Grunwald. 10 IX 1939 zacięty bój polskich artylerzystów z hitlerowską jednostką pancerną. Zginął wówczas prowadzący natarcie ppłk. Władysław Bednarski. W 1944 istniał tu obóz pracy.
Na zboczu doliny Rawki pałac klasycystyczny z pocz. XX w. ozdobiony czterokolumnowym portykiem toskańskim. Park krajobrazowy z wyjątkowo zróżnicowanym drzewostanem m. in. graby, jesiony, topole białe i jawory i bogatą florą. Ścieżki po obu stronach rzeki zachęcają do spacerów. Dogodne miejsca do bezpiecznej kąpieli i plażowania. We wsi restauracja „Turystyczna”. Z Kamiona przez mostek na Rawce w kierunku wsch. Ze skraju skarpy piękne widoki na silnie meandrującą rzekę i okolice. W rozwidleniu dróg 2 cmentarze z okresu I wojny światowej. Od rozwidlenia dróg przecinką leśną ok. 1,2 km w kierunku pn.-wsch. do szlaku turystycznego Łowicz-Boguszyce znaki żółte, którym na lewo pn.-wsch., wśród młodego sosnowego drzewostanu. W pobliżu torów kolejowych linii Skierniewice-Pilawa las bardziej zróżnicowany, dobre miejsca na biwak. Tutaj w 1863 koncentrowały się oddziały powstańców. Następny urozmaicony odcinek zalesione wydmy doprowadza do linii kolejowej Warszawa-Skierniewice. Nie przekraczając torów kładką lub mostkiem na drugi brzeg Rawki do dużej wsi Miedniewice.
Wieś wraz z jej mieszkańcami, problemami, obyczajami, obrzędami i krajobrazem została wiernie upamiętniona w „Chłopach” Władysława Reymonta, powieści za którą w 1924 otrzymał nagrodę Nobla. Późniejszy pisarz w 1. 1888-1893 mieszkał, pracował i tworzył w Lipcach i w innych pobliskich wsiach. Z kilku wsi, w których wówczas przebywał „starszy dozorca drogowy Rejment” pamięć o pisarzu najpełniej utrwaliła się w Lip-a^h. W 1932 ówczesny kierownik szkoły Tadeusz Kwaśniewski wraz ze swą żoną Zofią i nauczycielką Marią Nowicką założył amatorski zespół artystyczny, który wystawił „Wesele Boryny”. Oparte na fabule „Chłopów” barwne widowisko zyskało powszechny aplauz. Zespół osiągnął znaczne sukcesy jeszcze przed II wojną światową. Podczas okupacji mimo zakazu pracowano nad nowym scenariuszem. Po wojnie zespół reaktywowano. Przedstawienie zostało wzbogacone tańcami i przyśpiewkami ludowymi. Piękne widowisko z Lipiec oglądali telewidzowie, uwieczniono je na taśmie w specjalnym filmie dokumentalnym. Zespół liczący ok. 40 osób występował z powodzeniem w łódzkim Teatrze Wielkim i na festiwalach folklorystycznych. Od 1954 do chwili obecnej zespołem kieruje Maria Nowicka. W dużej, otwartej w 1962 szkole noszącej imię pisarza – Izba Pamięci Narodowej. Pomnik W. Reymonta. Ponadto we wrześniu 1982 z okazji 50-lecia zespołu w jednym z domów otwarto Izbę Regionalną. Oprócz zespołu złożonego z dorosłych istnieje dziecięcy zespół regionalny oraz teatrzyk lalkowy.
Z opisanej w epopei Reymonta wsi, owalnicy ze
stawem pośrodku – niewiele pozostało. Drewniane domy należą do nielicznych. Wybudowano dziesiątki murowanych, często piętrowych, m. in. dom
kultury, ośrodek zdrowia. W Lipcach istnieje spółdzielnia rolnicza.