Gatunki arktyczno-alpejsjue posiadają swój główny ośrodek rozmieszczenia geograficznego na obszarze ark-tycznym oraz w górach Europy i Azji Centralnej, natomiast gatunki subarktyczne stanowią przejście od elementu arktycznego do borealnego. Na Pojezierzu Mazurskim jest niewiele omawianych roślin i są one bez wyjątku gatunkami bardzo rzadkimi, znanymi z pojedynczych stanowisk. Przybyły tu w późniejszym glacjale z północy lub z ośrodków górskich Europy środkowej. Za przykład mogą służyć następujące gatunki: jałowiec halny, turzyca drobnozadziorkowa, turzyca patagońska i malina moroszka. Wymienione gatunki występują na Pojezierzu Mazurskim głównie w jego części północnej. Jałowiec halny, znany jest z dwóch stanowisk na Wzgórzach Szeskich w pow. ełckim, zaś turzycę drobnozadziorkowa spotyka się w miejscowości Zocie w pow.ełckim; turzyca patagońska znana jest ze stanowiska w Puszczy Rominckiej, malina moroszka występuje w pięciu stanowiskach powiatów Braniewo i Morąg oraz w okolicy Górowa Iławeckiego. Bardzo piękne stanowisko tej krzewiny znajdziemy na torfowisku będącym rezerwatem florystycznym, zwanym Zielony Mechacz w pow. morąskim, oraz w Leśnictwie Stępniewo koło Młynar w pow. pasłęckim.Na Pojezierzu Mazurskim spotykamy dość duże skupienia roślin północnych, posiadających swój główny ośrodek rozmieszczenia w prowincji borealnej obszaru eurosyberyjskiego. Wynika to, z jednej strony, z położenia geograficznego Pojezierza, z drugiej natomiast pozostaje w ścisłym związku z historią jego flory oraz panującymi tu warunkami klimatycznymi i orograficznymi. Do pierwszej grupy zaliczamy poryblin jeziorny, znany z dwóch stanowisk na jeziorze Kliniak w pow. ostródzkim oraz na jeziorze Tyrsko pod Gutkowem w pow. olsztyńskim. Do drugiej grupy należy zaliczyć wierzbę lapońską, znaną ze stanowiska w rezerwacie torfowiskowym Spyt-kowo w pow. giżyckim, brzozę niską, znaną z kilku stanowisk na torfowisku PGR Cielętnik w pow. braniewskim, na torfowisku „Sołtysek” w pow. szćzycieńskim i na torfowisku Pudląg w pow. biskupieckim. Pozostałe gatunki roślin tej grupy, jak bagno zwyczajne, przygiełka biała, turzyca życicowa, turzyca kulista, manna litewska, listera sercowata, kukuczka kapturkowata spotykane są w zespołach torfowiskowych w przeważanej części uznanych za rezerwaty florystyczne. Bardzo rzadko są spotykane grzybienie północne. Znane stanowisko tej rośliny jest na jeziorze Lisunie w pow. mrągowskim. Roślinę tę często mylimy z grzybieniami białymi lilie wodne. Do trzeciej grupy zaliczamy pióropusznik strusi, wierzbę borówkolistną, grążel drobny, modrzewnicę zwyczajną, chamedafne północną, bażynę czarną, bagnicę torfową, sit torfowy. Wymienione gatunki roślin spotykamy na Pojezierzu Mazurskim w zespołach torfowiskowych w utworzonych tu rezerwatach. W odniesieniu do wierzby borówkolistnej stosunkowo liczne stanowisko tej rośliny znajduje się w rezerwacie na brzegu Jeziora Francuskiego w pow. ostródzkim oraz na torfowisku koło Zełwąg w pow. mrągowskim, zaś w odniesieniu do chamedafne północnej znane jest jedyne stanowisko tej rośliny w rezerwacie „Sołtysek” pod Szczytnem.Element środkowoeuropejski-Na Pojezierzu Mazurskim element ten reprezentuje liczna grupa roślin mających tu główny ośrodek występowania. Z ciekawszych gatunków przykładowo należy wymienić: grab zwyczajny, dąb bezszypułkowy, dąb szy-pułkowy, wiąz górski, klon zwyczajny, lipę drobnolist-ną, jesion wyniosły, wąkrotę zwyczajną, bluszcz pospolity, pierwiosnkę lekarską, grzybienie białe, trzmielinę zwyczajną. Grupę reglową reprezentuje: cis pospolity, buk zwyczajny, klon zwyczajny, miesiącznica trwała, świerząbek orzęsiony, czosnek niedźwiedzi. W grupie wysokogórskiej spotykamy takie rośliny, jak sasankę wiosenną, kosatkę kielichową i arnikę górską. Wymienione rośliny w większości należą do roślin leśnych, pozostałe zaś występują na łąkach, torfowiskach niskich, na otwartych torfiastych zboczach, na aluwiach nadrzecznych i zbiornikach wodnych.Element atlantycki-Element ten na Pojezierzu Mazurskim posiada bardzo nieliczną grupę. Do bardzo rzadkich gatunków roślin należy zaliczyć tu turzycę loarską, występującą w zaledwie kilku stanowiskach w strefie przymorskiej i wrzosiec bagienny, notowany na torfowisku Biedkowo w pow. braniewskim oraz łobodę nadmorską, występującą na kilku stanowiskach wzdłuż Zalewu Wiślanego.Częściej na Pojezierzu Mazurskim występują gatunki subatlantyckie; do bardziej interesujących należą: pływacz krótkoostrogowy, żarnowiec miotlasty, złoć po-chwolistna, szczotlicha siwa. Element pontyjski-Na Pojezierzu Mazurskim spotykamy dość liczną grupę roślin kserotermicznych, ciepłolubnych, zaliczaną do elementu pontyjskiego. Większość tych roślin swój główny ośrodek rozmieszczenia geograficznego ma na stepach prowincji pontyjskiej obszaru eurosyberyjskiego. Do ciekawszych gatunków roślin pontyjskich należy zaliczyć: sparcetę piaskową, szczodrzeniec rozesłany, ostrołódkę kosmatą, wykę kaszubską, zaś do gatunków subpontyjskich zaliczamy między innymi: goździk piaskowy, zawilec wielkokwiatowy, goździk kartuzek, szak-łak pospolity. Wymienione gatunki spotykamy nad Wisłą pod Grudziądzem, Kwidzyniem i Sztumem, zaś w południowej strefie sandrów – w pow. Nidzica, Szczytno i Mrągowo, ponadto na Pojezierzu Suwalskim, głównie nad jeziorami Necko, Rospuda, Sajno i Wigry. Element śródziemnomorski-Na Pojezierzu Mazurskim roślinność tej grupy występuje nielicznie. Z ciekawszych roślin przyśródziemno-morskich należy wymienić następujące gatunki: wilczomlecz szerokolistny, znany z jednego stanowiska na Pojezierzu Iławskim, rozciągającego się wzdłuż dolnej Wisły, i jarząb brekinia, będący składnikiem lasów dębowo–grabowych na Pojezierzu Mazurskim; osiąga on tu wschodni kres swego zasięgu geograficznego. Spotykamy go na Pojezierzu Iławskim w pobliżu doliny Wisły na kilku zaledwie stanowiskach w okolicy Kwidzynia, Susza i Grudziądza. Poza tym występuje na wschód od Wisły na kilkunastu stanowiskach na Pojezierzu Chełmińskim i Dobrzyńskim. Element południowosyberyjski-Element ten obejmuje grupę roślin z centrum występowania w prowincji południowo-syberyjskiej obszaru europejskiego. Na Pojezierzu Mazurskim element ten ma bardzo nielicznych przedstawicieli, spośród których na uwagę zasługują: lepnica zielonawa, kuklik sztywny, koniczyna łubinowata, dzwonecznik wonny. Gatunki te, podobnie jak gatunki pontyjskie, na Pojezierzu Mazurskim występują w prześwietlonych borach sosnowych i zaroślach kserotermicznych w powiatach: szczycieńskim, nidzickim, ostródzkim, olsztyńskim, piskim i ełckim.