W celu zapoznania się z pasmem Sąpalskiej Góry 826 m i Czerszli 871 m, zwanym „Sądeckimi Bieszczadami”, polecamy wycieczkę szlakiem żółtym z Jamnicy do Florynki trasa 5 położonej w do­linie Białej. Urok tego niewysokiego pasma jest niepowtarzalny dzięki stromości stoków i pięknym lasom – przeważnie bukowym. Wiele tutaj punktów widokowych, niewielkich lasków brzozowych obfitu­jących w jadalne grzyby i polan śródleśnych porośniętych bliźniczką psią trawką, wrzosem, a w jesieni bogatych w smaczne maślaki. Poznanie pasma Jaworza w Beskidzie Niskim umożliwia nam trasa 6, wiodąca z Ptaszkowej do Grybowa. Część trasy, do szczy­tu Jaworza 882 m, wiedzie wzdłuż znaków niebieskich, potem wzdłuż zielonych. Na północnych stokach Jaworza występują ładne lasy jodłowe, w których trafia się podrzeń żebrowiec – piękna pa­proć o liściach zarodnionośnych różnych od liści płonnych. Niekiedy występują fragmenty jedlin należących do zbiorowiska dolnoreglo­wego boru jodłowo-świerkowego. W wyższych położeniach rozwija się mroczna i ponura przez większą część roku buczyna karpacka. Niekiedy runo jej utworzone jest z wielkich kobierców czosnku niedźwiedziego. W nielicznych miejscach można zobaczyć zwarte łany miesiącznicy trwałej. Lasy na południowych stokach pasma zostały w dużej mierze zniszczone i obecnie najczęściej zasiedlone są przez sztuczne sośniny. Niekiedy natrafimy tam także na resztki „kwaśnych” lasów bukowych. Wiele płatów na południowych sto­kach opanowała orlica pospolita o prawie dwumetrowych liściach. Nad rzeczką Pławianką rośnie kostrzewa górska. Jest to najdalej na zachód Karpat wysunięte stanowisko tego gatunku traw. Wycieczka z Bobowej przez rezerwat skalny „Diable Skały” w Bukowcu do Rożnowa trasa 7 wiedzie nas w najbardziej północno-wschodnią część Sądecczyzny początek szlaku oznaczo­nego kolorem zielonym na stacji kolejowej. Trasa zaznajamia z cha­rakterystycznym krajobrazem obszaru Pogórza, niewielkimi laskami dębowo-grabowymi oraz borami mieszanymi, jodłowymi i sosno­wymi. Z rezerwatu, którego opis zamieszczono na 125, dalsza część trasy wiedzie za znakami niebieskimi do Bartkowej, położo­nej nad malowniczą zatoką Jeziora Rożnowskiego, a następnie pro­wadzi pagórami Pogórza do Rożnowa. W celu poznania typowo beskidzkiego i malowniczego pasma Ja­worza Łososińskiego zachęcamy do odbycia wycieczki z Limano­wej na Just trasa 8, położony przy drodze z Nowego Sącza do Krakowa. Rozpoczynamy ją na dworcu kolejowym, skąd za znakami niebieskimi udajemy się na stoki Łysej Góry, okrytej lasami jodło­wymi zaliczanymi ze względu na charakter runa do buczyny kar­packiej. W pobliżu przełęczy między Sarczynem a Sałaszem znaj­dziemy fragmenty kwaśnej buczyny, w których masowo rozwija się ciemiężyca zielona, a w czasie dalszej wędrówki zobaczymy w pobliżu grzbietu typową postać buczyny karpackiej z pełnym komple­tem charakterystycznych dla niej gatunków. Wreszcie na północnym stoku Jaworza poznamy odrębny jej podzespół z miesiącznicą trwałą. Na licznych tu polanach i łąkach spotkamy wiele ciepłolubnych gatunków roślin. Podczas wycieczki warto także zwrócić uwagę na ciekawe formy osuwiskowe występujące pod szczytem Łysej Góry oraz na jaskinię położoną na północno-wschodnim stoku Jaworza, na wysokości ok. 870 m.Wycieczka do stanowiska brzozy ojcowskiej trasa 9 prowadzi z Łukowicy na szczyt Szkiełka 753 m. Z centrum wsi, dokąd możemy dojechać autobusem PKS z Nowego Sącza, udajemy się drogą w kierunku Siekierczyny. Przy końcu wioski skręcamy w lewo drogą wiodącą na grzbiet, gdzie ponownie skręcamy w lewo i ścieżką wzdłuż grzbietu dochodzimy do lasu brzozowego będącego kre­sem wędrówki. Porasta on szczyt Szkiełka i jego stoki. Nieliczne z rosnących tu brzóz to brzozy brodawkowate, mające na krótko-pędach po dwa, a wyjątkowo po trzy liście. Ogromna większość oka­zów należy jednak do interesującego nas gatunku – brzozy ojcowskiej. Jej cechą charakterystyczną jest wydłużenie krótkopędów, szcze­gólnie dobrze widoczne na pędach zakończonych owocostanem, któ­re opatrzone są 2-6 małymi listkami, słabiej unerwionymi niż liście brzozy brodawkowatej. Przy dużej dozie szczęścia można tu także znaleźć tzw. brzozę nową, którą uważa się obecnie za jednego z ro­dziców brzozy ojcowskiej. Do Łukowicy wracamy jedną z kilku dróg wiodących z grzbietu w kierunku północnym. Wycieczka z Limanowej do Kamienicy trasa 10 to okazja, by poznać grupę Modynia 1032 m. Rozpoczynamy ją przed dwor­cem PKP znaki niebieskie. Tuż przy punkcie wyjściowym, na łą­ce poniżej drogi, możemy w jesieni zobaczyć piękne skupienia kwitną­cych zimowitów. Pierwszy odcinek drogi, stosunkowo mało intere­sujący, wiedzie wśród pól uprawnych, łąk i pastwisk. Piękniejsze drzewostany i bardziej interesujące rośliny pojawiają się dopiero w grupie Modynia. Z tego względu lepiej jest część trasy – z Limano­wej do Ostrej – przebyć autobusem PKS. Na grupę Modynia skła­dają się dwa równoległe wały górskie: północny, utworzony z Cichonia Tokonia i Ostrej, oraz południowy, znacznie wyższy, z kul­minacją Modynia. W całej grupie przeważają neutrofilne jedliny i lasy bukowe należące do buczyny karpackiej. Występuje tutaj także kilka roślin górskich, np. omieg górski, modrzyk górski i kosmatka żółtawa. Na piaskowcowych skałkach nie opodal wsi Kamienica znajduje się stanowisko perłówki siedmiogrodzkiej.