Rezerwat faunistyczny „Rzeka Drwęca” oraz jej dopływy Dylewka, Pobórka, Balec, Gizela, Elszka, Iławka, Wel, Rypienica, Ruziec, jeziora Ostrowin i Drwęca, o pow. 843,10 ha, położony w powiatach ostródzkim i nowomiejskim. Również ochroną została objęta Drwęca w województwie bydgoskim aż do jej ujścia do Wisły. Rezerwat został utworzony w celu ochrony środowis­ka wodnego i ryb w nim bytujących, a w szczególności dla ochrony środowiska pstrąga,troci i certy. Rzeka Drwęca bierze początek ze źródeł położonych w malowniczej miejscowości koło wsi Drwęck. Pod względem przyrodniczym Drwęca wraz z dopływami sta­nowi bardzo interesujący system rzeczny. Jest ona usytu­owana w górnych partiach terenu wysokich moren, w których znajdują się odcinki i dopływy o wyraźnie wyżynnym charakterze, obok takich odcinków rzek i strumieni, które mają charakter nizinny. Różnorodność charakteru przyrodniczego potęguje fakt, że Drwęca przepływa przez kilka jezior, a wiele jej dopływów łą­czy je z innymi jeziorami. Liczne dopływy i odcinki Drwęcy mają dno kamienisto-żwirowate. Stanowi to cechę wód odpowiednich do rozrodu troci, łososi, pstrą­gów, a także cert. Zgodnie z warunkami środowiska w systemie rzeki Drwęcy obserwuje się obecnie wystę­powanie wielu gatunków ryb, typowych zarówno dla wód o charakterze podgórskim, jak i nizinnym. W śro­dowisku tym stwierdzono występowanie 28 gatunków ryb, nie licząc troci pochodzącej z zarybienia oraz ewen­tualnie dwu gatunków głowaczy. Do listy tej można do­dać gatunki, które z pewnością występują w Drwęcy. Bę­dzie to: sandacz, jazgarz, sum i boleń. Z chwilą wybudo­wania przepławki na jeziorze w miejscowości Lubicz ich-tiofauna Drwęcy wzbogaci się jeszcze w łososia, certę i świnkę. Przyjmuje się więc, że w systemie Drwęcy bę­dzie występowało przynajmniej 37 gatunków ryb. W sy­stemie Drwęcy znajdują się także jeziora, w których występuje sielawa, stynka i sieja. Rezerwat krajobrazowo-geomorfologiczny „Jar Brynicy” o pow. 43,86 ha, położo­ny w dolinie rzeki Brynicy, Nadleśnictwo Lidzbark, po­wiat działdowski, województwo olsztyńskie i Nadleśnic­two Ruda, powiat brodnicki, województwo bydgoskie. Rezerwat utworzono w celu zachowania stromych zbo­czy jaru rzeki Brynicy, porośniętych lasem mieszanym cechach zespołu naturalnego ze szczególnie bogatą ciekawą roślinnością zielną. Na terenie rezerwatu głów­nymi gatunkami lasotwórczymi są sosna pospolita, dąb bezszypułkowy i szypułkowy oraz grab zwyczajny, wystę­pujący przeważnie w dolnej warstwie drzewostanu. Poza wyżej wymienionymi gatunkami występuje dość licznie olsza czarna, rosnąca bądź to wzdłuż rzeki Brynicy, bądź w nielicznych obniżeniach terenowych, o sprzyjających dla niej warunkach glebowych. Inne gatunki drzew wy­stępują w nieznacznych ilościach. Z wyjątkiem małych fragmentów lasu z olszą jako gatunkiem głównym, drze­wostany rezerwatu są mało zróżnicowane pod względem składu gatunkowego. Stosunek ilościowy wymienionych gatunków drzew sosna, dąb bezszypułkowy i szypułko­wy oraz grab w poszczególnych fragmentach rezerwatu jest uzależniony od lokalnych warunków glebowych, względnie jest wynikiem naturalnego wymierania drzew krótszej żywotności, a więc sosny, na korzyść dębów grabów. Pod względem fitosocjologicznym na terenie rezerwatu wyróżniono następujące zespoły: bór miesza­ny grond, las wilgotny grond typowy i grond wilgot­ny i łęg jesionowo-olszowy. W tych zespołach tworzą­cych drzewostany wyróżniono ponad 200 gatunków roś­lin naczyniowych występujących w runie. Poza tym na­leży podkreślić, że na terenie rezerwatu rozwinęła się bujna flora epifityczna, obfitująca w ciekawe gatunki po­rostów i mszaków. W rzece Brynicy, gdzie prąd wody jest bardzo wartki, w miejscach najbardziej zacienionych zanurzone w wo­dzie kamienie obrasta glon krasnorost Hildebriandtia rivularis. Krasnorost ten zaliczany jest na naszym niżu do wielkich rzadkości. Poza tym na uwagę zasługują ros­nące w rezerwacie dęby zabytkowe, spośród których naj­starszy dąb, o wysokości 32 m i obwodzie 520 cm, ma lat około 400 i zwany jest „Dębem Rzeczypospolitej”. Z ga­dów do rzadkości należy spotykany tu gniewosz, a z pła­zów ropucha paskówka. Poza tym rezerwat.zamieszkują licznie ssaki i ptaki. Z tych ostatnich na uwagę zasługu­ją: pluszcz, zimorodek, bocian czarny oraz cały szereg innych ptaków chronionych.Rezerwat krajobrazowo-florystyczny „Wyspa na Jeziorze Partęczyny Wielkie” o pow. 0,60 ha, Leśnictwo Ostrówka, Nadleśnictwo Mścin, gromada Bałówki, powiat nowomiejski, województwo olsztyńskie. Rezerwat utworzono celem zachowania rosnącego tam jednego z najpiękniejszych naszych storczyków – obu-wika pospolitego. Wyspa jest położona na szlaku tury­styki kajakowej, w pobliżu mocno wcinającego się w jezioro półwyspu, pokrytego lasem. Porośnięta jest lasem łęgowym z olszą czarną, jesionem wyniosłym oraz wiązem pospolitym w wieku 80 lat. W północno-wschod­niej części wyspy, na pow. 0,20 ha, znajduje się sta­nowisko obuwika, poza tym sporadycznie występuje tu wawrzynek wilczełyko. Na podkreślenie zasługuje fakt, że stanowisko obuwika na tej wyspie tworzy zwartą kę­pę i jest jednym z największych w naszym regionie.Rezerwat krajobrazowy i faunistyczny „Wyspa Lipowa na jeziorze Marąg”,gromada Łukta, powiat ostródzki, województwo olsztyńskie. Wyspa Lipowa o pow. 5 ha jest położona na jeziorze Marąg. Wyspę pokrywa starodrzew lipowo-dębowy w wieku 120 lat. Jezioro Marąg o pow. 421 ha jest typo­wym jeziorem rynnowym, z malowniczymi i wysokimi brzegami, miejscami pokrytymi lasami. W południowej części wyspy znajduje się liczna kolonia czapli siwej i kormoranów oraz gniazdo czarnego bociana. Jezioro Marąg jest połączone strugą z rzeką Pasłęka.